Tuesday, December 06, 2005
پالتوی چهارده ساله
ای چهارده ساله پالـــــتوی من
ای رفته سرآستین و دامــن من
ای آن که به پشت رو رســیدی
جر خوردی و وصــله، پینه ئیدی
هرچند که رنــــــــگ و رو نداری
وارفــــتـه ای و اتو نـــــــــــداری
گشته یقه ات چو قاب دستـمال
صد رحمت حق به لنـــــگ بقال
پاره پوره ای چو قلـــــب مجنون
چل تـــــکه چو بقچه گلین جون
ای رفته به نــــــــــاز و آمده باز
صــد بار دگــــــر دکـــــــان رزاز
خواهم ز تـــــــو از طریق یــاری
امــــــسال مرا نــگه بـــــــداری
این بهمن و دی مرو تـو ازدست
تا سال دگر خدا بزرگ اســــت
.
.
"محمد علی افراشته"
نوشته باران @ 10:24
********************************************************************************************
